Powiatowy Międzyszkolny Ośrodek Sportowy Biuletyn Informacji Publicznej

 ProgramWychowawczy Powiatowego Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego w Pyrzycach 

Wstęp:

             Program wychowawczy Powiatowego Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego w Pyrzycach podkreśla ważną rolę wychowania w placówce. Jest ono ważnym elementem edukacji, której system organizacyjny i programowy podlega ciągłej zmianie. Zawiera on propozycję rozwiązań odpowiadających wyzwaniom obecnych czasów.

            Program ten ma choć w części zapobiec tendencjom, które doprowadziły do poważnych problemów w pracy z dziećmi i młodzieżą. W dużym stopniu program ten reguluje wzajemne relacje między domem, nauczycielami i uczniami oraz precyzuje ich prawa i obowiązki.

 Konstrukcja układu materiału:

 I. Założenia podstawowe.

II. Cele wychowawcze.

III. Metody i sposoby działania.

 I. Założenia podstawowe.

 1. Każdy członek społeczności zespołu, od dyrektora i nauczycieli poprzez dzieci wraz z rodzicami, aż do pozostałych pracowników placówki jest osobą, człowiekiem wolnym, który świadomie wstąpił do tej społeczności i zdecydował się na jej współtworzenie.

2. Każdy członek społeczności zespołu jest świadomy, że wolność niesie z sobą trud odpowiedzialności za dokonywane wybory.

3. Uznając konstrukcyjne prawo rodziców, placówka powinna współpracować z nimi w zakresie wychowania dzieci.

4. Podstawowym prawem w placówce, a zarazem i obowiązkiem w placówce jest uczestniczenie w zajęciach i ciągłe doskonalenie.

5. Placówka wychowuje do samodzielnego podejmowania zadań w życiu społecznym i publicznym.

6. Wszyscy pracownicy zespołu winni być zaangażowani w sprawę wychowania.

 II. Cele wychowawcze.

 1. Społeczność zespołu jako formę wspólnoty wychowawczej stanowią dzieci i młodzież, ich rodzice oraz wszyscy pracownicy współpracujący w atmosferze wzajemnego zrozumienia i szacunku w podejmowaniu wyznaczonych zadań.

2. Celem tej społeczności jest pomoc dzieciom w osiągnięciu dojrzałej osobowości. Wszystkie działania wychowawcze powinny służyć kształtowaniu właściwej postawy dziecka, jako osoby, którą cechują:

- kultura osobista - zachowanie się z godnością i szacunkiem wobec drugiego człowieka- wyrażona przez postawę, słowa itp.

- pozytywne nastawienie wobec innych;

odpowiedzialność wobec drugiego człowieka (kolegę, nauczyciela, itp.) jak i za własne czyny;

- wrażliwość na krzywdę innych ludzi: ubogich, samotnych, cierpiących itp.;

- miłość i szacunek do Ojczyzny - poznanie jej historii, kultury i tradycji oraz troska o utrzymanie i pomnożenie tego dziedzictwa;

- znajomość kultury i tradycji najbliższego otoczenia - przygotowanie do podjęcia odpowiedzialności za losy kraju uczciwość, rzetelność, aktywność społeczna, chęć do podejmowania działań na rzecz środowiska lokalnego;

- zdolność do samodzielnego myślenia, szacunek dla prawdy, postępowanie zgodne z własnym sumieniem, wysoki poziom wiedzy, inteligencji i umiejętności (na miarę własnych możliwości);

- odporność na negatywne wpływy różnych patologicznych zjawisk społecznych oraz środków masowego przekazu;

 III. Metody i sposoby działania.

  A. Formy i środki działania.

 1. Tematyczne zajęcia związane z problematyką Programu Wychowawczego Placówki:

 - człowiek - jego ciało, zdrowie i rozwój;

- człowiek a środowisko społeczne;

- człowiek a problemy codzienne;

- człowiek jako członek grupy;

- normy dobrego zachowania;

            a) opanowanie agresji;

            b) umiejętność pokonywania trudności i stresów;

            c) umiejętność panowania nad sobą.

 2. Integracyjne spotkania z rodzicami.

3. Indywidualne rozmowy uczestników zajęć z instruktorami.

4. Zasady organizowania i wykorzystania dni wolnych od zajęć.

5. Uczestnictwo w szkoleniu sportowym i zawodach.

6. Pomoc w umiejętnym spędzaniu wolnego czasu.

7. Podtrzymywanie dobrych tradycji placówki.

 B. Zadania nauczycieli, wychowawców i innych pracowników oraz rodziców.

 1. Nauczyciele i inni pracownicy zespołu.

 - warunkiem stawiania uczniowi wymagań punktualności i obecności na zajęciach jest rzetelne odnotowywanie obecności w dzienniku. Podstawowym obowiązkiem jest punktualne rozpoczynanie i kończenie oraz solidne przygotowanie do zajęć;

- każdy nauczyciel kieruje się doborem ucznia, a nie swoją wygodą i jest do dyspozycji ucznia, aby prowadzić z nim rozmowy indywidualne;

- wszyscy nauczyciele wprowadzają do tematyki swego przedmiotu elementy programu wychowawczego naszej placówki;

- wszystkich nauczycieli obowiązuje stałe doskonalenie merytoryczne, pedagogiczne, psychologiczne, etyczne;

- obowiązkiem każdego nauczyciela jest każdorazowe reagowanie na dostrzeżone dobro i zło;

- wszystkich pracowników zespołów wspierają w tych działaniach inni nauczyciele;

- nauczycielom i innym pracownikom placówki przysługuje podmiotowe traktowanie ich przez Dyrekcję, rodziców, kolegów, uczniów.

 2. Wychowawca - instruktor:

 - podejmuje systematyczne wysiłki zmierzające do wytworzenia prawidłowej atmosfery;

- w miarę potrzeb odwiedza wychowanka w jego domu;

- czuwa nad postępami w nauce i frekwencja ucznia, jest w stałym kontakcie z rodzicami;

- organizuje zebrania rodziców swojej grupy;

- prowadzi prawidłowo i systematycznie dokumentację.

 3. Rodzice:

 - każdy z rodziców powinien uczestniczyć w życiu placówki;

- świadomie współpracować z placówką zgodnie z jej założeniami wychowawczymi;

- rodzice winni dbać o odpowiedni strój, wygląd i higienę osobista ucznia;

- niezbędnym elementem wychowania jest pomoc młodzieży w obowiązkach życia rodzinnego i domowego;

Propozycje współpracy rodziców z placówką:

- udział w wycieczkach, wyjazdach na zawody sportowego;

- pomoc w doraźnych działaniach gospodarczych np. remonty, naprawy.

 C. Sytuacje pozytywne i sposoby ich nagradzania.   

 1. Sytuacje pozytywne:

 - wyraźne wyniki pracy nad sobą np. poprawa wyniku sportowego, zaprzestanie spóźnień, opanowanie agresji i innych emocji negatywnych;

- inicjatywa w różnorodnej działalności (w czasie wolnym od zajęć lekcyjnych), zorganizowanie imprezy integracyjnej;

- systematyczna dbałość o obiekty sportowe;

- pomoc koleżeńska udzielana systematycznie np. opieka nad osobą niepełnosprawną, pomoc w nauce;

- systematyczna pomoc osobom starszym lub niepełnosprawnym spoza szkoły;

- wyjątkowy udział ucznia w życiu rodzinnym np. opieka nad młodszym rodzeństwem, dziadkami, systematyczne prace porządkowe;

- dobry wpływ na kolegę (-ów);

- szczególnie wyróżniająca kultura i subtelność;

- wyjątkowe zasługi np. dla ochrony zdrowia, życia, mienia, środowiska przyrodniczego.

 Pochwały, nagrody, przywileje.

Pochwała ustna:

- bezpośrednia, indywidualna, przed grupą, przed cała społecznością placówki.

Pochwała pisemna:

- dyplom uznania, list pochwalny do rodziców.

Nagrody książkowe, ufundowanie pomocy służących rozwoju zainteresowań.

 D. Sytuacje wymagające interwencji wychowawczej i środki zaradcze.

 1. Zasady ogólne:

 - podstawą wychowawcza systemu jest ponoszenie konsekwencji popełnionego czynu.

  - w miarę możliwości uczniowie dokonują naprawy uczynionego zła.

- każdorazowo sprawcy (-om) zła należy wytłumaczyć istotę dokonanego czynu i sens zastosowanego środka wychowawczego.

- ocenie podlega zachowanie ucznia zarówno w szkole i poza szkołą.

- może nastąpić złagodzenie kary w przypadku ogólnych zasług ucznia.

- w przypadku nietypowych mieszczących się w schemacie należy próbować lub powołać komisję nauczycielsko - uczniowska do rozpatrzenia sprawy.

2. Sytuacje niewłaściwe:

 - niesolidność i nieterminowość, nie wywiązywanie się z zobowiązań.

- nieuzasadnione opuszczanie zajęć treningowych i zawodów:

            a) indywidualne;

            b) zbiorowe

- spóźnienie na zajęcia;

- nieodpowiedni strój i wygląd np. niechlujny, niehigieniczny, wyzywający;

- dewastowanie i marnotrawstwo dóbr materialnych;

-  niszczenie środowiska przyrodniczego;

- nieopanowany gniew, agresywne zachowanie;

- stosowanie przemocy fizycznej i psychicznej (wobec ludzi i zwierząt);

- krzywdzenie innych poprzez bezpośrednie podważanie autorytetu lub opinii;

- unikanie odpowiedzialności za popełnione czyny poprzez obarczanie innych;

- wynoszenie się ponad innych np. chwalenie się dobrami materialnymi, strojem, przywilejami;

- palenie papierosów;

- picie alkoholu;

- stosowanie środków odurzających;

- rozprowadzanie środków odurzających;

- kłamstwa, krętactwa;

- fałszerstwo;

- kradzież;

- wulgarny sposób bycia: zachowanie, gesty, słownictwo, wygląd;

- wulgaryzowanie uczuć: intymnych, swoich i cudzych;

- brak szacunku dla rodziców i innych osób starszych;

- obojętność wobec czynionego zła np. brak reakcji na niszczenie, dewastowanie, znecanie się ipt.;

- czyny podlegające kodeksowi karnemu;

-  zachowanie godzącej w dobre imię placówki.

 3. Środki wychowawcze.

 - rozmowa wychowawcza nauczyciela z uczniem;

- rozmowa wychowawcy z rodzicami:

            a) w obecności z Dyrekcją;

- skierowanie ucznia na rozmowę wychowawcza z Dyrekcją;

- zawieszenie w prawach sportowca;

- naprawa popełnionej winy i wyrządzonej szkody;

- zaproponowanie konkretnej pracy w godzinach wolnych od zajęć;

- odbieranie prawa do wycieczki lub innej imprezy grupy (np. zawodów sportowych);

- skorzystanie z pomocy specjalisty np. psychologa.

 Wskazane jest, aby istotne przewinienia ucznia wpisywać w zeszycie wychowawczym, przy czym należy ucznia uprzednio pouczyć o naganności jego zachowania. Kary należy stosować z umiarem (lecz stanowczo) pamiętając, że warunkiem efektywnego przekazu wychowawcy jest klimat łagodności, dobroci, pogody i optymizmu.